کد مطلب:45224
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:24
چرا نظريه ولايت فقيه, تنها شكل حكومت ديني تلقي ميشود؟
در حكومت ديني, اداره جامعه براساس قوانين اسلامي است, آن كس كه در رأس قدرت قرار دارد, بايد آگاهي كافي به قوانين اسلامي داشته باشد, تا در جريان اداره اجتماع از اين قوانين سرپيچي نشود. اين آشنايي بايد در حدّ اجتهاد باشد. بنابراين, اولين شرط حاكم ديني, اجتهاد در فقه است. دومين شرط, تقوا وصلاحيت اخلاقي است, زيرا اگر حاكم از تقوا برخوردار نباشد قدرت, او را تباه ميكنند وممكن است منافع شخصي يا گروهي را بر منافع اجتماعي وملّي مقدم دارد. سومين شرط, آگاهي واهتمام به مصالح اجتماعي است, يعني كسي كه حاكم مردم است بايد بداند در چه اوضاعي جامعه را اداره ميكند. او بايد روابط بين المللي را بداند ودوستان داخلي وخارجي را تشخيص دهد. ممكن است ساير شرايط مذكور در غير فقيه موجود باشد, ولي شرط فقاهت, ما را ملزم ميدارد حاكم شرعي فقيه جامع شرايط باشد. بايد گفت شرايط مذكور براي حاكم ديني, مورد تأكيد پيشوايان ديني است. حضرت علي (ع) مي فرمايد: ( ايهاالناس ان احق الناس بهذا الامر اقواهم عليه واعلمهم بامر الله فيه)(1) اي مردم: شايسته ترين مردم براي حكومت كسي است كه از ديگران تواناتر وبه دستور خدا در امر حكومت داناتر باشد) با توجه به شرايط مذكور ما مدعي هستيم حكومت مشروع از ديدگاه ما فقط ولايت وحكومت
فقيه است.
(1) نهج البلاغه, خطبه 173
پرسشها وپاسخها
استاد محمد تقي مصباح يزدي
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.